Otto Viktor Karl Liman von Sanders, urodzony 17 lutego 1855 roku w Słupsku, to postać, która wpisała się w historii jako niemiecki generał kawalerii, a także marszałek polny Armii Osmańskiej. Jego działalność wojskowa znalazła swoje kulminacyjne momenty podczas I wojny światowej.
Limana von Sandersa najbardziej zapamiętano jako dowódcę wojsk osmańskich, gdzie jego strategia i umiejętności dowódcze odegrały istotną rolę w konfliktach, które miały miejsce w tym okresie. Jego kariera wojskowa, przesiąknięta doświadczeniem, uczyniła z niego jedną z kluczowych postaci tego tumultu historycznego.
Ostatecznie zmarł 22 sierpnia 1929 roku w Monachium, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo wojskowe oraz pamięć o swoich dokonaniach w armii osmańskiej.
Życiorys
Otto Liman von Sanders rozpoczął swoją wojskową karierę 13 marca 1874 roku, gdy wstąpił do 115 pułku piechoty armii heskiej. Już w październiku 1875 roku otrzymał nominację na stopień porucznika. W kolejnych latach, od 1878 do 1881, studiował w akademii wojennej w Berlinie, co miało znaczący wpływ na jego przyszłą karierę wojskową.
W marcu 1885 roku został mianowany pierwszym porucznikiem, a od następnego roku stacjonował w 21 brygadzie kawalerii w Frankfurcie. W 1887 roku przydzielono go do sztabu generalnego, co podniosło jego prestiż w strukturach armijnych. Od marca 1899 roku był stacjonowany w 28 pułku piechoty w Karlsruhe. W grudniu 1894 roku uzyskał awans na majora.
Rok później Liman von Sanders został przydzielony do sztabu 14 Pułku Ułanów w Avold, a w 1901 roku dowodził 6 Pułkiem Huzarów w Głubczycach. W cz czerwcu tego roku doszedł do rangi podpułkownika, a w kwietniu 1904 roku awansował na pułkownika. Od czerwca 1906 roku stanął na czele 15 brygady kawalerii.
20 marca 1908 roku otrzymał tytuł generała majora. W kwietniu 1911 roku został generalnym inspektorem kawalerii w Saarbrücken. Jego kariera nabrała tempa, gdy w czerwcu 1913 roku przewodniczył niemieckim doradcom wojskowym w Imperium Osmańskim. W styczniu 1915 roku został inspektorem wszystkich sił osmańskich, a wkrótce potem otrzymał tytuł osmańskiego marszałka polowego oraz niemieckiego generała kawalerii.
Dowodził wtedy 5 armią osmańską podczas bitwy o Gallipoli, gdzie za swoje zasługi otrzymał wybitne odznaczenie, jakim był order Pour le Mérite. Od lutego 1917 roku Liman von Sanders kierował armią we wschodniej Anatolii, a 1 marca 1918 roku objął dowodzenie grupą armii F, mając za zadanie wzmocnienie obrony w Palestynie i Syrii.
Po zakończeniu walk, w wyniku październikowego zawieszenia broni w Mudros, powrócił do Stambułu, gdzie nadzorował repatriację wojsk niemieckich. W lutym 1919 roku został aresztowany przez siły brytyjskie i przez sześć miesięcy przetrzymywany na Malcie jako podejrzany o zbrodnie wojenne. W październiku 1919 roku odszedł z wojska, kończąc swoją długą i pełną wyzwań karierę wojskową.
Odznaczenia
Otto Liman von Sanders został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami za swoje osiągnięcia. Wśród nich znalazły się:
- Pour le Mérite – 23 sierpnia 1915,
- Liście Dębu – 10 stycznia 1916.
Przypisy
- Spencer C.S.C. Tucker, World War I: The Definitive Encyclopedia and Document Collection, s. 962-963.
- Spencer S. Tucker, Priscilla Mary P.M. Roberts, World War I: Encyclopedia, s. 696-697.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Georg von der Marwitz | Wojciech Grabowski (ur. 1961) | Robert JabłońskiOceń: Otto Liman von Sanders