Kościół św. Ottona w Słupsku

---

Historia miejsca i powstania kościoła

Badania archeologiczne wskazują, że słowiańskie grodzisko usytuowane było na stożkowatym wzniesieniu, którego strome zbocza rozciągają się w pobliżu rozwidlenia rzeki Słupi. Współcześnie zbocza te uległy znacznemu zniwelowaniu przez działanie czasu i ludzką działalność.

W XIV wieku, kiedy Słupsk przeszedł pod władzę Krzyżaków (w latach 1329–1341), w obrębie grodziska znajdowała się siedziba komtura, co podkreśla jego znaczenie strategiczne w tamtym okresie. Z biegiem lat grodzisko doświadczyło poważnych zniszczeń, a jednym z najistotniejszych wydarzeń była budowa kościoła pw. św. Ottona w 1872 roku, która wykorzystała istniejące pozostałości murów po krzyżackiej siedzibie.

XIX wiek

W 1812 roku jedynie 55 osób zadeklarowało przynależność do wiary rzymskokatolickiej. Ostatni wyznawcy katolicyzmu byli systematycznie przesuwani do obszarów o słabszych warunkach rolniczych. Ludność prawobrzeżnego Słupska, mająca korzenie słowiańskie, w całości została zgermanizowana. Liczba katolików, wynosząca 36 w 1831 roku, zaczęła wzrastać dzięki napływowi osadników, a w 1866 roku katolików było już 150.

Dokument erekcyjny parafii misyjnej w Koszalinie z 11 listopada 1857 roku potwierdza przynależność diecezjalną słupskiej gminy wyznaniowej. Od 1864 roku w Słupsku regularnie odbywały się nabożeństwa katolickie, co wskazywało na rosnącą wspólnotę katolicką w mieście i okolicy.

Liczba katolików w powiecie słupskim na przełomie XIX i XX wieku

W 1871 roku liczba katolików w powiecie wynosiła 539, w tym 230 w Słupsku. Statystyki wskazują na rozwój wspólnoty katolickiej w kolejnych latach:

• 1880 – 590,
• 1885 – 1050,
• 1895 – 1163,
• 1905 – 2713,
• 1933 – 3474.

Budowa kościoła

Budowa kościoła stanowiła znaczące obciążenie dla parafii katolickiej w Słupsku, a całkowity koszt wyniósł 40 200 marek. Wśród darczyńców, którzy przyczynili się do budowy, znajdowały się cesarzowa niemiecka Augusta oraz cesarzowa austriacka Elżbieta, z których pochodziło 11 000 marek. Ponadto wsparcie zapewnił wrocławski komitet diecezjalny Związku Świętego Bonifacego. Realizacja budowy miała miejsce w latach 1872–1873.

W trakcie budowy kościoła angażowano przede wszystkim firmy z Słupska oraz okolicznych powiatów. Kamień polny do budowy pozyskano z Nowej Dąbrowy, Wieliszewa oraz Głobina, natomiast cegła pochodziła z cegielni Zechlin. Resztę materiałów dostarczono poprzez firmę Carla Westwahla. Nadzór architektoniczny sprawował architekt S. Heitbrandt. Świątynia wzniesiona została w stylu neoromańskim, a jej wyposażenie dostarczyły warsztaty z całych Niemiec, w tym organy, które wykonano u F. Kienscherta w Nowym Mieście na Górnym Śląsku.

Kościół pw. św. Ottona został poświęcony 11 grudnia 1873 roku, a jego wezwanie to św. Otton, biskup z Bambergu, co podkreśla religijne znaczenie tej budowli w historii regionu.

Rektorzy

Przedstawiamy zestawienie rektorów, którzy pełnili swoje obowiązki w kościele rektorskim, ukazujące ich kadencje oraz znaczenie. Poniżej znajduje się tabela ilustrująca okresy urzędowania tych niezwykle ważnych postaci w historii kościoła.

Rektorzy – okresy urzędowania w kościele rektorskim
Bernard Witucki	1948–1949
Stanisław Galas	1949–1952
Adam Cyronek	1952–1962
Kazimierz Terlecki	1962–1967
Wiktor Panecki	1967–1995
Józef Kwieciński	1995–2002
Zbigniew Regliński	2002–2014
Józef Kwieciński	od 2014

---

Oceń: Kościół św. Ottona w Słupsku

---