Zygfryd von Boock to postać, która odgrywała istotną rolę w historii kościoła rzymskokatolickiego w Polsce.
Urodził się w XIV wieku w Słupsku, a zmarł 15 maja 1446 roku. W ciągu swojego życia pełnił funkcję biskupa kamieńskiego, i był znany również pod różnymi nazwiskami takimi jak Siegfried von Boock, Zygfryd von Buch, Zygfryd von Bock oraz Zygfryd von Buck.
Jego działalność jako duchownego miała wpływ na rozwój regionu oraz lokalnej wspólnoty religijnej.
Życiorys
Zygfryd von Boock pochodził z rodziny mieszczańskiej ze Słupska. Ukończył szkołę parafialną, znajdującą się przy Kościele Mariackim w Słupsku. Przez pewien czas był wikariuszem generalnym biskupa Magnusa w latach 1419, 1421 oraz od 1422. Jego kariera szybko się rozwijała, bowiem wkrótce objął stanowisko archidiakona pyrzyckiego. W późniejszych latach pełnił rolę kanclerza króla Eryka Pomorskiego. Król, po powrocie z Ziemi Świętej, docenił jego zasługi, czego efektem była biskupia nominacja z dnia 10 maja 1424.
Już na początku swojej posługi biskupiej, Zygfryd 2 lipca 1424 potwierdził fundację ołtarza w Stargardzie. Rządy, które przypadły mu w trudnych czasach, wymagały od niego zdecydowanego działania. Część dóbr biskupich, takich jak Polanów, Lipie, Maszewo oraz Golczewo, była w rękach księcia Bogusława IX. Książę ten ignorował nałożoną klątwę i nie zamierzał oddać tych ziem. Chociaż nowy biskup starał się o ugodę, to gdy nie przynosiło to oczekiwanych rezultatów, podjął decyzję o odnowieniu klątwy nałożonej na księcia podczas Soboru w Bazylei. Książę został skazany na banicję, jednak była to kara, która nigdy nie została w pełni wyegzekwowana.
Dopiero w dniu 1 maja 1436 w Kołobrzegu zawarto układ między władcą a biskupem, co zakończyło wieloletni spór. W ramach umowy, Bogusław zobowiązał się do wypłaty 20 000 grzywien za 15 lat utrzymania spornych dóbr w zastawie. Książę przejął również kontrolę nad biskupstwem, co oznaczało, że biskup i kapituła nie mogli wybierać nowych biskupów ani kanoników bez zgody księcia.
W roku 1426 Zygfryd von Boock potwierdził decyzję swojego poprzednika dotycząca papieskiej róży. Była ona wręczana księciu Warcisławowi IX przez papieża Grzegorza XII. Róża ta była wywieszana w kościele w Podgłowie i mogła być prezentowana publicznie w trakcie połowy postu, co pozwalało wiernym na uzyskanie czterdziestodniowego odpustu.
W 1437 roku, w trakcie nabożeństwa w kołobrzeskiej kolegiacie, rycerz Piotr Schlieffen oskarżył biskupa Zygfryda o bycie kacerzem, zdrajcą, a także profanem. To wywołało incydent, który przerodził się w atak na dwór biskupi. Doprowadziło to do wieloletniej otwartej wojny Kołobrzegu z biskupstwem, która zakończyła się dopiero po śmierci Zygfryda.
Biskup Zygfryd von Boock zmarł 15 maja 1446 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Michał Mostnik | Bronisław Kostkowski | Bartłomiej Swawe | Bogusław Kochaniewicz | Henning Iwen | Marek Kamiński (biskup) | Dariusz Jastrząb | Krzysztof ZadarkoOceń: Zygfryd von Boock