Halina Aszkiełowicz

---

Kariera sportowa

Kariera reprezentacyjna

Halina Aszkiełowicz swoją drogę w reprezentacji Polski seniorek rozpoczęła 7 sierpnia 1965 roku, kiedy to zadebiutowała w spotkaniu towarzyskim przeciwko Czechosłowacji. Już w następnym roku, w 1966, brała udział w mistrzostwach Europy juniorek, gdzie jej drużyna zajęła 5. miejsce.

W drugiej połowie lat 60. oraz na początku lat 70. miała niezwykle znaczący wpływ na osiągnięcia reprezentacji. Jej sukcesy to: wicemistrzostwo Europy w 1967 roku, brązowy medal olimpijski zdobyty w 1968 roku oraz brąz w mistrzostwach Europy w 1971 roku. Na ostatniej z tych imprez miała zaszczyt wystąpić razem z młodszą siostrą Celiną.

Warto również zaznaczyć, że Halina uczestniczyła w mistrzostwach świata w 1970 roku, gdzie drużyna zajęła dziewiąte miejsce. Ostatni raz reprezentacyjne barwy nosiła 4 października 1973 roku w meczu towarzyskim przeciwko Meksykowi. Łącznie rozegrała 177 spotkań w narodowej drużynie, z czego 138 to mecze oficjalne.

W 2008 roku jej osiągnięcia zostały docenione poprzez wprowadzenie do Alei Gwiazd polskiej siatkówki, która znajduje się w Miliczu.

Kariera klubowa

Jej kariera klubowa rozpoczęła się w drużynie Czarni Słupsk, gdzie występowała w latach 1960–1962. Z zespołem tym zdobyła mistrzostwo Polski juniorek w 1962 roku. Następnie, w latach 1962–1963, była zawodniczką WKS Słupsk. Od 1963 roku Halina grała w Polonii Świdnica, gdzie w sezonie 1963/1964 zadebiutowała w I lidze. Wspólnie z drużyną zdobyła tytuł mistrza Polski juniorek w 1964 oraz 1965 roku, jednak nigdy nie udało się jej stanąć na podium w rozgrywkach ligowych, a najwyższą lokatą pozostaje czwarte miejsce w sezonie 1970/1971.

W Polonii grała razem ze swoimi młodszymi siostrami – Teresą oraz Celiną. W 1972 roku Halina postanowiła zmienić klub, przechodząc do Odry Wrocław, gdzie w 1973 roku udało jej się awansować do I ligi. Wrocławski klub niestety w 1976 roku spadł z ekstraklasy, a Halina grała tam do 1978 roku. W latach 1978–1980 występowała we Włoszech, reprezentując zespoły Salora Bergamo oraz Volley Potentino.

Życie prywatne

Halina Aszkiełowicz była niezwykle utalentowaną sportowcem, a jej rodzinna historia również wiąże się ze światem siatkówki. Jej siostry, Teresa i Celina, również odniosły sukcesy jako pierwszoligowe siatkarki, przy czym Celina zasłynęła również jako reprezentantka Polski. Mąż Haliny, Adam Wojno, pełnił rolę trenera w AZS AWF Wrocław, a także był związany z akademicką reprezentacją Polski. Ich córka, Anna Wojno, także podążyła śladami rodziny, zdobywając tytuł I-ligowej siatkarki. W jej osiągnięciach można znaleźć medale mistrzostw Polski, zdobyte z drużyną Wisły Kraków, a także w Norwegii z Oslo Volley.

Halina zmagała się z nowotworem przez pięć długich lat, co było ogromnym wyzwaniem dla niej i jej bliskich. Niestety, zmarła 22 czerwca 2018 roku w wieku 71 lat. Jej życiowa droga zakończyła się, ale pozostawiła po sobie trwały ślad w sercach wielu osób. Została pochowana na Cmentarzu Ducha Świętego we Wrocławiu, gdzie bliscy mogą odwiedzać jej grób i wspominać jej osiągnięcia oraz nieustanną walkę z chorobą.

---

Oceń: Halina Aszkiełowicz

---