Stanisław Iwaniak, urodzony 31 sierpnia 1948 roku w Słupsku, to postać znacząca w świecie sportu, szczególnie w siatkówce. Jego kariera na boisku była pełna sukcesów i osiągnięć, co czyni go jednym z uznawanych polskich siatkarzy.
W ciągu swojej drogi sportowej Iwaniak miał okazję reprezentować Polskę na międzynarodowych arenach, stając się nie tylko medalistą mistrzostw Europy, ale także zdobywcą tytułu mistrza Polski. Jego osiągnięcia nie ograniczają się jedynie do rywalizacji jako zawodnik, ponieważ Iwaniak także pełnił rolę trenera siatkówki, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami.
Jako olimpijczyk, Iwaniak uczestniczył w wydarzeniach na najwyższym poziomie, co zaowocowało nie tylko indywidualnymi sukcesami, lecz również przyczyniło się do wzrostu popularności siatkówki w Polsce.
Życiorys
Stanisław Iwaniak jest synem Henryka, który pracował jako krawiec, oraz Anny z domu Socha. Uczył się w I Liceum Ogólnokształcącym imienia Staszica w Lublinie, a następnie w latach 1967 – 1971 podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, gdzie zdobył dyplom magistra wychowania fizycznego.
Już w czasach szkolnych związał się z siatkówką, a podczas studiów był aktywnym członkiem klubu AZS AWF Warszawa. W 1971 roku zmienił barwy klubowe, przechodząc do AZS Olsztyn. W olsztyńskim zespole odniósł wiele sukcesów, zdobywając trzykrotnie mistrzostwo Polski w latach 1973, 1976 i 1978 oraz trzykrotnie wicemistrzostwo w latach 1972, 1974 i 1977, a także brązowy medal mistrzostw Polski w 1975 roku. Dodatkowo jego drużyna sięgnęła po Puchar Polski w 1971 roku i zajęła drugie miejsce w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów w sezonie 1977/1978. W latach 1976 i 1978 pełnił też rolę kapitana drużyny.
Okres jego gry w Olsztynie był również czasem narodowych sukcesów. W latach 1972 – 1977 wystąpił w 80 meczach reprezentacji Polski, zdobywając m.in. srebrny medal mistrzostw Europy w Belgradzie w 1975 roku. Wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 roku, gdzie polska drużyna zajęła 9. miejsce, jednak zabrakło go w zespole, który zdobył złoty medal cztery lata później. Jego warunki fizyczne (186 cm wzrostu) pozwalały mu na grę na pozycji rozgrywającego.
W 1978 roku Stanisław Iwaniak zdecydował się na wyjazd do Belgii, gdzie po zakończeniu kariery zawodniczej próbował swoich sił jako trener. Spędził tam trzynaście lat, a następnie cztery lata pracował we Francji. W 1995 roku wrócił do Polski i osiedlił się w Olsztynie, gdzie rozpoczął pracę jako nauczyciel wychowania fizycznego w Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, która później przekształciła się w Uniwersytet Warmińsko-Mazurski. W tym samym czasie współpracował z siatkarzami AZS.
Od lipca 1998 roku do listopada 2000 roku prowadził pierwszy zespół AZS, uzyskując awans z serii „B” do serii „A” ekstraklasy siatkarskiej. Latem 2003 roku ponownie przygotowywał zespół do rozgrywek ligowych, a w październiku tego samego roku objął stanowisko drugiego trenera u boku Grzegorza Rysia.
Jest żonaty, a jego małżonką jest Grażyna. Obecnie mieszka w Olsztynie.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Milena Rosner | Halina Aszkiełowicz | Kacper Borowski (koszykarz) | Paweł Kryszałowicz | Natasza Caban | Mirosław Kuniczuk | Marek Godlewski | Kamila Augustyn | Mirosław Justek | Łukasz Jarosiewicz | Marcelina Witek | Monika Gorzewska | Maciek Rutkowski | Kamila Podgórna | Mirosława Sagun-Lewandowska | Andrzej Możejko | Robert Kraskowski | Jarosław Giszka | Kinga Ruszczyńska | Urszula TokarskaOceń: Stanisław Iwaniak