Dieter Schönbach

Kultura i sztuka

Dieter Schönbach był niezwykle utalentowanym niemieckim kompozytorem, który w swoim życiu pozostawił istotny ślad w świecie muzyki. Urodził się 18 lutego 1931 roku w Słupsku, a jego kariera muzyczna osiągnęła szczyty w kolejnych dekadach.

Po wielu latach twórczości, zmarł 28 maja 2012 roku w Bochum, gdzie jego muzyka oraz wpływ pozostają na zawsze w pamięci miłośników sztuki. Życie i prace Schönbacha są dowodem na to, jak wielkie znaczenie ma twórczość artystyczna w kształtowaniu kultury.

Życiorys

W latach 1949–1959 Dieter Schönbach kształcił się w Detmold oraz we Fryburgu Bryzgowijskim, gdzie jego nauczycielami byli Günter Bialas i Wolfgang Fortner.

Od 1959 do 1972 roku pełnił funkcję dyrektora muzycznego w teatrze miejskim w Bochum. Po tym okresie związał się z renomowanymi teatrami w Münster oraz Bazylei. Jego kariera nie ograniczała się jedynie do teatru, ponieważ był również aktywnym pianistą i zagorzałym propagatorem muzyki współczesnej.

Współpraca z choreografami, tancerzami oraz reżyserami sztuk wizualnych otworzyła przed nim wiele możliwości artystycznych. Schönbach nie bał się eksperymentować w różnych dziedzinach, w tym w filmie, a jego prace były wystawiane w licznych galeriach.

W 1972 roku miał zaszczyt zaprezentować swoje multimedialne show Hymnus II podczas ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w Monachium, co stanowiło znaczący moment w jego twórczości.

Twórczość

Dieter Schönbach jest znany jako twórca pierwszej pełnoprawnej opery multimedialnej, zatytułowanej „Wenn die Kälte in die Hütten tritt, um sich bei den Frierenden zu wirmen, weiss einer „Die Geschichte von einem Feuer””, której premiera miała miejsce w Kiel w roku 1968. Oprócz tego, artysta zdobył uznanie za wiele innych kompozycji.

Wśród jego dzieł znajduje się m.in.: „Farben und Klänge pamięci Wassily’ego Kandinsky’ego” na orkiestrę, skomponowane w 1958 roku, Koncert fortepianowy, również z tego samego roku, Canticum Psalmi Resurrectionis z 1959 oraz Kammermusik na 14 instrumentów z 1964 roku. Kolejnymi jego znaczącymi pracami są: Hoquetus na 8 instrumentów dętych (1964) oraz cykl czterech utworów kameralnych Canzona da sonar (1966–1967).

Warto także wspomnieć o Atemmusik na piszczałki, gwizdki i inne aerofony wargowe, stworzonej w 1969 roku, oraz o spektaklu kameralnym Come S. Francesco II, który obejmował recytatora, tancerza, orkiestrę kameralną oraz multimedia, zrealizowanym w 1979 roku.

Przypisy

  1. a b Margaret Ross Griffel: Operas in German: A Dictionary. T. 2. Lanham: Rowman & Littlefield, 2018, s. 609.
  2. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 121.
  3. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3207.
  4. a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 805.

Oceń: Dieter Schönbach

★★★★★
Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:11